SULJO PRAVI VELIKU ALBANIJU! Ugljanin otcepljuje Sandžak i hoće novi Dejton ili Rambuje da zabije NOŽ u srce Srbiji

Nekadašnji srpski ministar i lider SDA Sandžaka Sulejman Ugljanin ne prestaje da provocira Srbiju. Ovog puta zatražio je održavanje međunarodne konferencije o ovom delu teritorije po ugledu na Rambuje ili Dejton!

Nakon zahteva za uspostavljanje specijalnog statusa za Sandžak iz SDA stigao je novi, još čudniji. Stranka koju predvodi Sulejman Ugljanin uputila je poziv međunarodnoj zajednici da zakaže konferenciju o Sandžaku?!

Loading...

Lider SDA Sandžaka rekao je da državni organi Srbije negiraju genocid i zločine nad Bošnjacima, kao i da je „specijalni status za Sandžak odgovor na sve probleme građana Sandžaka“.

– Pozivam međunarodnu zajednicu da zakažemo međunarodnu konferenciju o Sandžaku. Sandžak se mora rešiti. Pozivamo EU, Savet Evrope, UN i OEBS da, u skladu sa istorijskim činjenicama, pozovu sve zainteresovane strane da zakažemo i održimo međunarodnu konferenciju – rekao je Ugljanin.

Zanimljivo je i to da je Ugljanin ovaj novi zahtev izneo samo dva dana nakon sastanka s budućim premijerom Kosova Aljbinom Kurtijem u Prištini.

Dve delegacije koje su predvodili Kurti i Ugljanin su se nakon sastanka slikale ispred zastave velike Albanije.

Ovo je samo nastavak vizije Sandžaka koji je pre par meseci promovisao Ugljanin.

Bošnjačko nacionalno vijeće (BNV), iza koga stoji upravo ovaj političar, pokrenulo je incijativu kojom se predviđa uspostavljanje specijalnog statusa za regiju Sandžak. Ovim dokumentom, koji su usvojili većnici iz Ugljaninove partije, BNV traži demilitarizaciju ovog regiona i upostavljanje nove policije, kao i prisustvo međunarodnih snaga koje bi vršile kontrolu granice Sandžaka, odnosno Raške oblasti.

U „inicijativi“ pokrenutoj u Novom Pazaru, tvrdi se da su „granice Sandžaka utvrđene na Berlinskom kongresu 1878. godine“, pa tako Sandžak, za koji se traži specijalni status, obuhvata opštine Novi Pazar, Sjenica, Tutin, Prijepolje, Nova Varoš, Priboj, Pljevlja, Bijelo Polje, Berane, Andrijevica, Petnjica, Gusinje, Plav i Rožaje, a te granice ne mogu se menjati bez saglasnosti građana Sandžaka.

Kako stoji u „inicijativi“, Sandžak će imati svoj „Ustav Sandžaka“ koji će izraditi stručnjaci EU a o pitanjima iz svoje nadležnosti „Sandžak će donositi zakone i druga opšta akta“.

Pored ovog, zaključeno je u „inicijativi“, „Sandžak će imati svoju Skupštinu kao zakonodavno tijelo, guvernera i Vladu kao nosioce izvršne vlasti, uključujući i policiju pod njihovo kontrolom, nezavisno sudstvo i druge organe“!

Regija Sandžak koju traži BNV i Sulejman Ugljanin, verovali ili ne ima duboke korene u ideji ujedinjenja svih Albanaca i pravljenja tzv velike Albanije!

Istoričar dr Milutin Živković iz Instituta za srpsku kulturu kaže da je ideologija „Velike Albanije“ na prostoru Sandžaka dugo prisutna, barem od 1941, ako ne i ranije.

Živković, autor studije monografije „Između ’Velike Albanije‘ i Srbije. Novi Pazar, Tutin i Ibarski Kolašin (1941—1944)“ dodaje da je 1941. godine, kada je došlo do nemačke okupacije Srbije, na tom prostoru svu civilnu vlast preuzeo bivši narodni poslanik Kraljevine Jugoslavije, bivši član Džemijeta i bivši kapetan turske vojske Aćif Hadžiahmetović Bljuta, poznatiji kao Aćif Efendija, inače etnički Albanac čija porodica vodi poreklo iz Đakovice.

Baš u Aćif Efendiji, čoveku kome je ploču u Novom Pazaru otkrio BNV, Sulejman Ugljanin i njegovi istomišljenici treba tražiti sponu između velike Albanije i regije Sandžaka.

Naime, prema istorijskim zapisima odlika držanja muslimana sa prostora Novog Pazara i Tutina tokom okupacije Srbije u Drugom svetskom ratu jeste ideja širenja velike Albanije.

„Današnji Bošnjaci samo su delimično prihvatili politiku Aćifa Bljute. Postoje dokazi da je vršena i nasilna albanizacija muslimana slovenskog porekla na tom prostoru — uvođenje albanskog jezika u administraciju, kačenje slika Skendebega i albanskih zastava po varoši, promena imena ulica i javnih mesta, kursevi albanskog i škola na ovom jeziku, afirmacija nošenja ćulafa umesto fesova i slično. Međutim, postojao je i otpor lokalnoj upravi. Pošto je ona bila u potpunoj kolaboraciji sa okupatorom — on je mogao biti samo pasivni“, naglašava Živković.

Iz gore navedenog vidi se da je jaka sprega između velike Albanije i današnje priče o regionu Sandžak.

Izvor: Espreso

Loading...